Op safari in Sri Lanka

Met tientallen tips op zak van collega-reisexperts Nathalie en Claudia stap ik in het vliegtuig. Mijn planning is nog niet echt duidelijk, maar ik heb grotendeels een route uitgestippeld. Vanuit de hoofdstad Colombo, via de leeuwenrots in Sigiriya en de Tempel van de Tand in Kandy per trein naar Ella. Vanuit Ella naar het Yala National park en via de kustlijn, met een bezoek aan VOC fort Galle, terug naar Negombo. Hoog op mijn verlanglijstje staat het spotten van luipaarden in het Yala National Park. Ondanks dat het me best spannend lijkt, kijk ik er erg naar uit!

De eerste dagen wen ik aan het land, de cultuur, het eten en de mensen. Ik proef de sfeer die ik herken van andere Zuidoost-Aziatische bestemmingen, maar zie ook veel Indiase invloeden bij de Singalezen. Na de beklimming van de Lion´s Rock in de vroege ochtend in Sigiriya, besluit ik een safari te boeken naar het Minneriya National Park. Een uur later word ik opgehaald door een grote Jeep. Het eerste safari avontuur kan beginnen!

Onderweg naar het National Park vertelt de enthousiaste gids hoe het programma gaat verlopen. Eerst rijden we naar het Kaudulla National Park waar we onze tickets kopen. Kaudulla National Park? Ik heb een safari geboekt in het Minneriya National Park? Er ontstaat verwarring en even heb ik het gevoel in de verkeerde Jeep te zitten. Echter, al snel blijkt waarom we naar het Kaudulla National Park rijden. De groepen olifanten die in het gebied leven verplaatsen zich iedere paar maanden naar een ander leefgebied. Op dit moment zitten ze in het Kaudulla National Park en niet in Minneriya!

 Over een hobbelige weg rijden we met een aantal jeeps het nationale park binnen. Vanuit de jeep zie ik al enkele kleurrijke vogels. De chauffeur kiest zijn eigen weg en langzaam rijden we door een dicht bebost gebied. Ik spot onder andere verschillende pauwen, edelherten en zelfs een aantal grote adelaars. Uiteraard hoop ik ook een olifant tegen te komen! De gids vraagt hoeveel olifanten ik wens te zien. Zodra ik antwoord met ‘Ik hoop een stuk of tien’, begint hij hard te lachen. Ik vraag me af of ik te hoog heb ingezet. Na een tijdje zie ik in de verte dan eindelijk een olifant en spring op van vreugde. Uitgebreid neem ik de tijd om het dier van alle kanten op de foto te zetten. Nadat de gids al drie keer heeft gevraagd of we verder kunnen, besluit ik dat er tussen die 100 plaatjes vast een goede moet zitten.

We rijden verder door het gebied. De gids begint te vertellen over grote kuddes van zo’n 20 tot 30 olifanten die door het gebied trekken. Ik twijfel eraan of de gids me voor de gek houdt. Na nog geen tien minuten sta ik echter oog in oog met een kudde van zeker vijftien olifanten! Langzaam komen we dichterbij, maar blijven op gepaste afstand. Een aantal nemen een verfrissend bad, terwijl de rest loopt te grazen. Ik kijk mijn ogen uit. Wat een fantastische beesten!

Een aantal dagen later bereik ik het Yala National Park, waar ik verblijf in een safarikamp, midden in het natuurreservaat. Het is een soort primitieve camping zonder restaurant, zwembad, winkel, tennisbaan of enige andere faciliteit. Eigenlijk alleen een aantal tenten dus. Heerlijk om eens echt even helemaal niets te kunnen of te moeten. Ik geniet die middag dan ook in alle rust van de natuur.

In de avond wordt er gebarbecued rondom het kampvuur. In mijn eenvoudige, maar knusse safaritent breng ik de nacht door. De hele nacht luister ik naar alle dierengeluiden, waardoor ik weinig slaap vat. Soms ritselt er wat naast de tent of hoor ik apen over de boomtakken rennen. Toch ben ik om 05.00 uur klaar wakker voor de geplande safari. Met mijn zaklamp kruip ik mijn tent uit en zoek ik mijn weg naar de ontmoetingsplek. Na de briefing en een kop thee is het zover, we gaan op pad om luipaarden te spotten!

Het is nog pikkedonker als we de ingang van het beschermde gebied naderen. Omdat we zo vroeg zijn, zijn er nog weinig andere jeeps. Met een zaklamp en verrekijker speuren we het gebied af, terwijl de zon langzaam opkomt. De vogels fluiten al, maar er zijn nog weinig dieren wakker. We spotten een uil, wat volgens de gids vrij bijzonder is. Ook zien we verschillende soorten herten en vogels. Bij een grote plas water stoppen we voor het nuttigen van onze ontbijt box. Terwijl ik mijn boterham met omelet naar binnen werk, geniet ik van mijn uitzicht op de zwartkopibissen en een aantal andere verwanten van de ooievaar. Ook sjokken er een aantal waterbuffels voorbij. De gids attendeert mij op een beweging in de plas. Met de hoogste zoomstand van mijn camera zie ik een aantal puntjes op het wateroppervlak. Een krokodil! Het blijft echter bij de structuur van de rug van de krokodil, want hij laat zich niet van dichtbij bekijken. Na het ontbijt rijden we verder. De temperatuur loopt langzaam op, waardoor ook de reptielen tevoorschijn komen. We spotten grote varanen en hagedissen die liggen te zonnen op de rotsen. We blijven speuren naar de luipaarden. Soms stopt de chauffeur een poos op een plek en wachten we in alle stilte af.

Inmiddels loopt het tegen het middaguur en keren we terug naar het kamp. Jammer dat ik geen luipaard heb mogen zien, maar wat heb ik veel andere mooie dieren mogen spotten! Net voor we de uitgang van het reservaat bereiken worden we uitgezwaaid door een grote familie wilde zwijnen. Een mooie afsluiter van weer een interessante safari!