Tokyo bruist (en is een beetje raar)

Avontuurlijk met de metro
Reizen met de metro is overigens ook een beleving in Tokyo. Net als de treinen rijden de metro’s stipt op tijd. Voordat je het perron bereikt hebt, moet je wel een aantal obstakels overwinnen. Allereerst de route. Er zijn verschillende metrolijnen, van verschillende metroaanbieders. Overstappen op een andere maatschappij zonder daarvoor opnieuw te moeten betalen is niet altijd mogelijk, dus enige puzzelkwaliteiten zijn benodigd. Dan moet je uitrekenen hoeveel je moet betalen. Dit is af te lezen van de borden waarop alle stations in Tokyo staan, inclusief het bedrag dat het kost om erheen te reizen. Vervolgens moet er een ticket gekocht worden. In de automaat selecteer je niet de halte waar je naartoe gaat, maar het bedrag dat je moet betalen. Vervolgens maar hopen dat het goed gaat!

Op naar het moeilijkste gedeelte: het juiste spoor vinden. Zoals ik al zei, Shinjuku station is het drukste station van Tokyo. Per dag reizen er zo’n 3.6 miljoen mensen via dit station. Er zijn 30 perrons en er stoppen elf verschillende lijnen waaronder drie belangrijke lijnen van de stad; Yamanote line, Keio line en Shinjuku line. Deze zijn van een andere aanbieder, waarvan er hier vijf opereren. Ingewikkeld genoeg? Oh ja, het station heeft meer dan 200 in en uitgangen. Hai!

Japanse gebruiken
Ik heb nog niet gegeten, dus loop ik een café binnen. De beste tip die ik ooit kreeg: de meest simpele, smaakvolle en vooral goedkope maaltijden serveren ze in Tokyo in cafés. Denk aan noedels, Japanse curry of gebakken rijst. Verwacht geen culinaire hoogstandjes, maar voor de snelle hap is het prima. Ook op straat wordt genoeg lekkers verkocht. Ramen (een smaakvolle bouillon met verse noedels), Okonomiyaki (een soort pannenkoek van Noedels en saus) of Yakitori (vlees op een stokje). Te veel om uit te kiezen. Het fijne aan Japan is dat ik mij over de hygiëne geen zorgen hoef te maken.

Het is half 9 als ik het café uitloop en nog steeds is het gezellig druk in de stad. Op zoek naar souvenirs winkel ik lekker door. Winkelen in Japan is trouwens nog zo’n leuke belevenis. Voor iedereen en elk budget is er wel iets te vinden. De leukste hebbedingetjes zijn vaak te vinden in de “100 Yen stores”. Vrijwel alles in deze winkels kost 100 Yen (ongeveer 95 cent) en je kan hier de leukste dingen tegen komen. Zo kocht ik hier ooit Japanse sakebekers van hout of sokken speciaal ontworpen voor teenslippers. Compleet met Japans motief (lees: Sushi en Pikachu).

Je vindt ook de meest vreemde dingen in Japanse winkels. Van kleine krabben die als krokante bite-size snack verkocht worden, tot KitKat met sake smaak. Voor wie dat nog niet ver genoeg gaat, is er ook nog sake met KitKat smaak (juist, andersom) en boter in de vorm van een lijmstift. Verder is er nog cola met zoute watermeloensmaak (waarom ook niet) en verkleedkleding voor Halloween in de vorm van een walvis met tutu.

Ook in de supermarkten kan je overigens je ogen uitkijken. Fruit is zo duur in Japan, dat de gemiddelde meloen 20 euro kost. Voor twee appels moet je ook al snel 12 euro neerleggen. Hongerig van al dat shoppen kan je je vervolgens rond eten aan zwarte hamburgers met zwarte kaas (nee, niet verbrand, gewoon raar) of levende inktvis. Jammie!

Karaoke in Tokyo
Alle indrukken zorgen ervoor dat ik de tijd gigantisch aan het vergeten ben en als ik om half 11 op mijn telefoon kijk, moet ik nog rennen ook. Ik heb afgesproken met wat vrienden voor een avondje cultuursnuiven. Jawel, Karaoke! Karaoke is zo’n typische Japanse avondvulling wat hier in Tokyo echt een begrip is. Niets is immers zo leuk als jezelf vol te laten lopen met alcohol om vervolgens heel de nacht mee te schreeuwen op klassiekers van The Beatles, Wham en Celine Dion. Toch?

Wel handig is het om wat Japanse vrienden mee te nemen. Karaoke in Japan gaat namelijk net even anders dan in Nederland (verrassend hè). In Japan huur je namelijk met een groep vrienden een afgesloten ruimte in een Karaoke bar. Deze ruimte huur je voor een aantal uur. Hierbij neem je vervolgens een drankpakket, zodat je tijdens het zingen kan drinken wat je wil, en zoveel als je wilt. Eten is vaak ook verkrijgbaar en wordt naar de kamer gebracht. In de ruimte staat vervolgens de TV met microfoons en kan je jezelf helemaal laten gaan.

Helemaal leuk wordt het als de Japanners in het gezelschap typische Japanse muziek beginnen te zingen en vol verwachting kijken hoe de “Gaijin” (buitenlander) in de groep het ervan afbrengt! Ik hoef denk ik niet te vertellen dat dit tot hilarische momenten leidt. Karaoke is de manier voor de Japanners om het strakke Japanse leven even los te laten en even jezelf te kunnen zijn. 

Terug naar huis met de taxi gaat dan weer met Japanse efficiëntie. De deuren van de taxi gaan automatisch open en de chauffeur inclusief witte handschoentjes buigt netjes voor ons. Nadat wij hem verteld hebben waar we heen willen knikt hij netjes en herhaalt hij de bestemming met veel trots en een grote glimlach. Een betere manier om mijn verblijf in Japan af te sluiten is er niet!

Voor VNC Asia Travel was ik op een reisbeurs in de Japanse hoofdstad Tokyo om inspiratie op te doen en nieuwe samenwerkingen aan te gaan voor onze rondreizen Japan. 

Sayanora!