Hanoi bruist dag en nacht

Vanuit een micro-brouwerij met een balkon met uitzicht op een van de drukste kruispunten van Hanoi genieten we, met een biertje in de hand, van het uitzicht. Hoe alles elkaar links, rechts en overdwars kruist en toch ongeschonden blijft is een klein wonder. Zeker als je alle capriolen van de net in Vietnam aangekomen toeristen bekijkt.

Het kruispunt ligt aan het begin van de oude stad, een van de grootste charmes van Hanoi wat mij betreft. Alle straatjes hebben hun eigen thema; straatjes vol met kleding, straatjes vol met houtwerk, straatjes vol met groentestalletjes en ga zo maar door. Overal tussendoor zitten de bewoners op lage plastic stoeltjes te genieten van een kom “pho”, de zo bekende Vietnamese noedelsoep.
Al slenterend door de stad, belanden we uiteindelijk bij de grote overdekte markt en kijken we weer onze ogen uit bij het grote aanbod van verse producten. Prachtige groenten en kruiden, veel verse vis, mysterieuze gedroogde producten en exotischer maaltijdmogelijkheden zoals dikke padden…

De volgende dag gaan we met een bus vol toeristen op weg voor een bezoek aan het mausoleum van Ho Chi Minh. Het is een zaterdag, dus de wachtrij is ellenlang. De rij gaat de hoek om en weer een hoek en weer een hoek…. Uiteindelijk hebben we het eind van de rij gevonden. Als we uitstappen worden we door de wachtende mensen begroet of we de populaire band One Direction tijdens hun hoogtijdagen zijn. Gejuich, gejoel, vele high-fives….wat een welkom!
Eenmaal aangesloten, schuiven we tergend langzaam door. Na een half uur zijn we pas bij de eerste van de vele hoeken die we nog om moeten en kunnen we al uitrekenen dat we het in dit tempo niet gaan halen voor sluitingstijd, wanneer ‘Uncle Ho’ weer de koeling in gaat volgens de gids. Helaas, maar wát een goede reden om nog een keer terug te gaan naar deze bijzondere stad.

Een rustpunt in de stad is het Hoan Kiem meer. In de vroege ochtend is iedereen bezig met ochtendgymnastiek, kinderen rennen spelend rond en vreemdelingen worden in een cirkel verwelkomd voor een enerverend spelletje ‘voetshuttle’. Een populaire plaats voor zowel de toeristen als de lokale bevolking is het zogenaamde Schildpaddentempeltje, dat mooi gelegen is aan het meer. Ondanks de drukte hangt er een fijne sfeer en sluiten we ons graag aan bij de mensen die in gedachten over het meer uitstaren…

Als de avond valt besluiten we om in een modern en door Vietnamezen drukbezocht restaurant te gaan eten. Op grote tv-schermen om ons heen worden foto’s getoond van maaltijden uit de uitgebreide menukaart. Dat is maar goed ook, want niemand in de bediening spreekt een woord Engels. We wijzen een aantal gerechten aan die er, in ieder geval op het plaatje, niet uitzien als de grote dikke padden die we op markt hebben gezien en wachten wat er op ons afkomt. Bijna alles is lekker, ik blijk uiteindelijk alleen geen fan van groene thee ijs, groene thee koekjes en groene thee chocolade.

Onze laatste avond in Hanoi brengen we, net als vele inwoners van Hanoi, door op straat. We slenteren door de drukke straatjes en proberen geconcentreerd alle kuilen, omhoogstekende stoeptegels, bromfietsen en andere obstakels te ontwijken. Uiteindelijk vouwen we ons zo veel mogelijk op, om in een van de lage plastic stoeltjes plaats te nemen, die voor een van de vele kleine allround winkeltjes/cafeetjes/restaurantjes staan. Dit tot grote hilariteit van de Vietnamezen die er al zitten, genietend van een kom noedels.

Eenmaal gesetteld, bestellen we een van de lokale biersoorten en laten we het nachtleven in Hanoi aan ons voorbij trekken. Van hippe jonge dames in korte rokjes met glinsterende mobieltjes tot oudere dames die met zware manden over hun schouders hun handelswaar aan de man proberen te brengen. Uiteindelijk gaat onze aandacht echter vooral uit naar een rattenfamilie die in een nabijgelegen oude boom haar intrek heeft genomen. National Geografic live in de straten van Hanoi onder het genot van een biertje en moedige Vietnamese karaoke-pogingen op de achtergrond. Hanoi bruist dag en nacht, we komen hier heel graag nog eens terug.