Ooit in een trein gezeten die op je wacht als jij gaat zwemmen?

De gehele tour blijkt strak georganiseerd te zijn. Er reizen 173 mensen op de trein, die voor maaltijden en excursies onderverdeeld worden in clubjes van maximaal 26 mensen. Ieder clubje heeft een kleur. Ik behoor tot de club ‘wit’. Mijn koffer heeft een wit label, ik eet aan een tafel met wit naambordje, volg een gids met witte vlag en stap in een bus met een witte plaat voor het raam. Hoe gemakkelijk kan het zijn?

Onze trein heeft 12 wagons, 4 restaurants en 2 locomotieven. Slechts 1 wagon heeft 4-persoons compartimenten, alle andere wagons hebben compartimenten voor 2 personen en deze variëren onderling van comfort. Ik heb het geluk om een 2-persoons compartiment voor me alleen te hebben.

Vanuit Beijing gaan we op weg naar Ulan Bator. De grote bagage gaat in een aparte bagagewagon en die zien we morgen in ons compartiment van de Russische trein terug. Na de eerste nacht in de Chinese trein komen we aan in Erlian, de grens tussen China en Mongolië. Het spoor in China is smaller dan in Mongolië en dus wisselen we hier van trein. Een batterij aan dragers zorgt ervoor dat de bagage met de verschillende kleuren labels en wagon- en compartimentnummers, van de Chinese in de Russische trein komt. Allemaal perfect georganiseerd!

We vertrekken vanuit Erlian met de trein, die ons helemaal naar Moskou rijdt. Onderweg overnachten we in Ulan Bator en Irkutsk in een hotel. Alle andere overnachtingen zijn in de trein. Als we logeren in een hotel, wacht de trein! Hoe fijn is dat, je hoeft niet te slepen met je bagage!

Als er stroom op de trein staat, is er airconditioning. In het gangpad liggen 2 stekkerdozen zodat ik mijn batterijen op kan laden. In mijn compartiment heb ik 2 handdoeken en op de helft van de reis, krijg ik een nieuw setje. In de wagon is een apart compartiment met een douche en wastafel. Op de deur hangt een intekenlijst van iedere keer 15 minuten. De douche moet ik delen met de mensen die in mijn wagon verblijven, dus kan ik ’s-morgens, ‘s-middags en ’s-avonds een heerlijke warme douche nemen.

Aan één kant van de wagon is een westers toilet, die ieder uur door een van de provodniks wordt schoongemaakt en waar altijd toiletpapier is.

De gids voor onze ‘witte’ groep reist met ons mee. Het programma wordt iedere dag in verschillende talen, aangeplakt in iedere wagon. Er hoeft je dus niets te ontgaan!

Verderop in de trein zijn de wagons met de luxere compartimenten. Er zijn er zelfs met privé douche en toilet in het compartiment, maar daar hangt dan ook een ander prijskaartje aan dan aan mijn, ook al geweldige, onderkomen.

Iedere ochtend worden we om 07.00 uur, door de intercom, gewekt met fluitende vogeltjes en een ochtendgroet van de algemeen leidster Anke. Het ontbijtbuffet is van 7 tot 9 uur. Koffie, thee, pap en een ei kunnen besteld worden. Wat een heerlijk begin van de dag!

In Mongolië wordt ieder jaar op 11, 12 en 13 juli het Nadam Festival gehouden met paardenraces, worstelen en pijl- en boogschieten. De Mongolen zijn ook allemaal prachtig in traditionele kledij uitgedost. Helaas valt het net vandaag met bakken uit de hemel. 

In Ulan Bator kunnen we overnachten in een hotel in de stad of in een Mongoolse ger, buiten de stad. Ik heb ervoor gekozen om in een ger te gaan logeren in Terelj, een prachtig stuk natuur op 70 kilomter van Ulan Bator. De volgende dag is het weer gelukkig opgeknapt en kunnen we in de ochtend een heerlijke wandeling maken. Het is genieten van de natuur en de stilte. Op de terugweg naar Ulan Bator, bezoeken we een 40 meter hoog beeld van Ghinggis Khan op een paard. Je kunt zelfs met een lift omhoog naar het hoofd van het paard.

Tijdens deze reis hebben we op verschillende momenten een verrassende muziekvoorstelling. Zo ook in Ulan Bator, een voorstelling van keelzingen.

Vanuit Ulan Bator gaan we met onze trein op weg naar Irkutsk aan het Baikal meer en zijn ondertussen dus de grens tussen Mongolië en Rusland gepasseerd. Omdat dit een privé trein is, kunnen we over een speciaal stukje spoor rijden dat door de doorgaande Trans Siberië Express niet gebruikt kan worden. Erg verrassend als we op dit speciaal stukje spoor, stil gaan staan en de gelegenheid krijgen om in het Baikal meer te gaan zwemmen. En of dit al niet verrassend genoeg is, staat er na de zwempartij, ook nog eens een geweldige BBQ klaar, compleet met muziek.

In Irkutsk overnachten we 1 nacht in een hotel. De trein blijft op ons wachten dus de grote bagage kan gewoon in de trein blijven. De provodniks waken over de wagons en onze spullen. Na in Irkutsk en omgeving wat rondgekeken te hebben, krijgen we ‘s-avonds een heerlijk diner voorgeschoteld bij een familie, in de dasha.

De komende dagen zitten we in de trein en zullen we de steden op onze route bezoeken vanuit de trein. Maar ook al zit je wat langer in de trein, je hoeft je niet te vervelen. Gewoon naar buiten kijken, of luisteren naar een lezing door de intercom over de omgeving waardoor je doorheen reist. In het restaurant thee en wodka proeven, of luisteren naar een lezing over de Russische taal. Het is ook wel eens lekker om in je compartiment wat te lezen of een muziekje te luisteren.

Novosibirsk is, na Moskou en St. Petersburg, de 3e stad van Rusland en ligt aan de rivier de Ob. Heel verrassend worden we op het station ontvangen door een muziek- zang- en dansgroep. In Jekaterinaburg is het een drukte van jewelste want gisteren was het 100 jaar geleden dat de Romanovs zijn vermoord en zij worden aanbeden als een soort heiligen. Pelgrims komen van heinde en verre om ze te eren. Kazan is een prachtige stad, en ligt aan de Wolga, de langste rivier in Europa (3600 kilometer lang en stroomt naar de Kaspische Zee). Hier krijgen we een prachtige muziekvoorstelling voorgeschoteld in het lokale theater.

Uiteindelijk in Moskou, zijn we door 5 tijdzones heen gegaan en kunnen nog genieten van al het moois dat Moskou te bieden heeft. Moskou heeft 13 miljoen inwoners, meer dan 4 miljoen auto's, de meeste biljonairs (meer dan New York), ligt aan de rivier de Moskva (is 500 kilometer lang), heeft meer dan 400 musea en theaters en slechts 29 dagen per jaar zon. Dit zijn toch een paar leuke weetjes.

Het zit er helaas weer op! Het was een prachtige ervaring, perfect strak georganiseerd, met veel verrassende elementen. Zarengold, ik had het voor geen ‘gold’ willen missen! Is het ook wat voor jou?