5 x lekker eten in Azië

1. Vietnamese pho & springrolls

Wat een heerlijkheid! Ik kom aan in Vietnam en stap in Hanoi een klein lokaal restaurantje in dat bekend staat om z’n pho, oftewel soep/bouillon. En het is echt zo: in Vietnam eet je soep met stokjes. Pho bestaat uit verse kruiden, taugé, limoen, rund- of kippenvlees, rijstnoedels, verse gember en chili. Lekker slurpen en boeren betekent dat het heerlijk smaakt.
In Vietnam heb ik ook een kookworkshop springroll maken gedaan. Doorzichtige witte rijstvellen vul je met een mengsel van knapperige groente, gehakt met verse knoflook of garnalen. Je rolt het op tot een soort ongebakken loempia en eet het met een niet hete chilisaus. Die kun je ook zelf maken van vissaus gemengd met water, chili, knoflook, azijn of citroen en een klein beetje suiker. Maak dit ongeveer 24 uur van tevoren zodat de smaken goed kunnen mengen. Je kunt het pittig of wat zoeter maken.
Dit smaakt zoveel lekkerder dan de ‘gewone’ gefrituurde Vietnamese loempia. Het leuke hiervan is dat je deze witte rijstvellen ook bij ons in de toko kunt krijgen en je jouw eigen variatie kan maken.

Claudia Tanamal

2. Chinese jiaozi

Altijd als ik in China ben verheug ik me op jiaozi. En dan vooral de huis- tuin- en keuken versie. Deze vind ik het allerlekkerst, en op elk uur van de dag! Jiaozi zijn dumplings: een vulling van fijngehakt vlees, groenten of vis in een dun rond lapje dichtgevouwen deeg. Ze worden gestoomd, gekookt of gefrituurd. Traditioneel is het een gerecht dat wordt gegeten met Chinees Nieuwjaar, net zoals wij oliebollen eten met oud en nieuw.

In Xi’an heb je het befaamde Defachang Dumpling Restaurant. Een lunch hier raad ik al mijn reizigers aan. Neem het dumpling banquet en je proeft meer dan tien verschillende soorten. Elke vulling is anders, bijvoorbeeld met Chinese kool, spitskool, bleekselderij, prei, paprika, eieren en tofu of zelfs walnoten, maar ook de kleur en vorm verschilt. Net als je denkt dat je klaar bent, krijg je nóg een bord met een berg jiaozi voorgeschoteld. Dit keer de ‘gewone’ dumplings, om de gaatjes te vullen (mocht je die nog hebben).

Anne VandeScheur

3. Bobies in Tibet

Buiten het feit dat het in Tibet genieten is van het reizen door een enorm mooi landschap, is er nog iets anders waar ik enorm blij van wordt. Het eten van bobies! Als ik in Lhasa ben, ga ik altijd bobies eten bij Tashi I. Bobie is de Tibetaanse wrap. Een pannenkoek van rijstdeeg, een schaaltje smeerkaas en verschillende soorten groente. Je smeert de pannenkoek in met de smeerkaas, legt de groente er op en vouwt ‘m als een envelopje dicht. Eet het gerust met de hand. Alleen al bij de gedachte loopt me het water al in de mond! Smakelijk eten!

Margreet Versteijlen

4. Bibimbap in Korea

Wanneer ik in Seoul aankom verheug ik me al op het bijzondere Koreaanse eten. Bijzonder omdat het niet te vergelijken is met Chinees of Japans eten, maar een heel eigen smaak heeft. Elke Koreaanse regio heeft bovendien eigen specialiteiten. En waar je ook komt, in Seoul, in Busan, in Jeonju of op het eiland Jeju, in elke stad is wel een ‘food market’ waar je voor weinig geld de lekkerste lokale gerechten kunt uitproberen. Bovenaan mijn lijstje staat bibimbap, een warme kom rijst met bovenop een variatie aan groenten, vlees, kruiden, sesamolie en middenin een gebakken ei. Zelf door elkaar roeren en smullen maar! De lekkerste bibimbap eet je in Jeonju, maar ook veel andere Koreaanse steden hebben een eigen variant. Naast je kom bibimbap krijg je altijd een serie warme én koude bijgerechtjes geserveerd die je deelt met je tafelgenoten. Korea kent honderden verschillende van deze bijgerechtjes, van gulbi gui (gegrilde visjes) tot gamjajeon (gevulde aardappelpannenkoekjes) en van godeungeo (ministukjes makreel in sojasaus) tot de beroemde kimchi (ingemaakte en met veel knoflook en hete pepers gekruide witte koolsliertjes). Toegegeven, sommige gerechtjes geven een voor ons westerlingen onverwachte vreemde smaaksensatie …..  maar avontuurlijk is het zeker!

Joke ter Weele

5. Shabushabu: Japanse stijl hot pot

Ik heb vijf jaar in Japan gewoond en als er iets te vieren viel, dan koos ik steevast voor shabushabu. Je zit om een grote pan met kokende bouillon of soep, waarin je ingrediënten kookt. Je kunt zelf de smaak kiezen. Mijn voorkeur is sukiyaki, een zoetige soep die wordt geserveerd met een los, rauw ei. De eerste keer goot ik vol enthousiasme het rauwe ei rechtstreeks de kokende soep in, maar dat is absoluut niet de bedoeling. Na bestelling krijg je flinterdun gesneden stukjes vlees die je in de soep doopt en even laat koken. Daarna roer je ze door het rauwe ei en stop je ze zo, rechtstreeks in je mond. Rauw ei hoef je in Nederland niet te proberen, maar in Japan is het veilig én verrukkelijk! Het zout-zoete soepvlees wordt zacht van smaak en textuur, en smelt in je mond. Ook wat vitamines betreft is dit een succes. Shabushabu werkt vaak met het all you can eat concept, waarbij alles behalve het vlees op een bord en vervolgens in de soep geschept kan worden. Of het nou groente, paddenstoelen, tofu of noedels zijn. Met een beetje geluk zit er na afloop zelfs een toetje bij inbegrepen. Kijk uit dat je niet teveel eet, het is erg verleidelijk. 

Anne Fraza